Het Vlaams Parlement keurde enkele weken geleden twee nieuwe vormen van zorgwonen goed: zorgwonen in een vrijstaand bijgebouw en zorgwonen in een mobiele zorgunit. Zo’n mobiele zorgunit is een woning voor een oudere of zorgbehoevende persoon die in de tuin van de mantelzorger wordt geplaatst. Omgekeerd kan de mantelzorger ook gaan wonen in de tuin van de persoon voor wie hij of zij zorgt. De mobiele zorgunit is een tijdelijke, losstaande wooneenheid. Annelies Maes, diensthoofd vergunningen bij de stad Hasselt, vertelt ons meer over deze nieuwe vorm van wonen.

In maart lanceerde Vlaamse Ouderenraad · Lokaal de vorming ‘Een sterk lokaal woonbeleid’. In die vorming komen verschillende hefbomen aan bod waarmee lokale ouderenraden en gemeenten aan de slag kunnen gaan, om de woonsituatie van ouderen in de gemeente te verbeteren. Want die voldoet niet altijd aan hun wensen en noden. Hilde, Hendrik, Rik en Corry namen (digitaal) deel aan de vorming. Wij vroegen hen hoe ze in de toekomst met het thema wonen aan de slag gaan.

Het Vlaams Bouwmeesterschap bestaat al meer dan twintig jaar. Na Bob Van Reeth, Marcel Smets, Peter Swinnen en Leo Van Broeck, is het nu de beurt aan Erik Wieërs. Wij waren benieuwd naar zijn plannen voor de komende vijf jaar: hoe kunnen woningen aanpasbaar zijn voor ouderen? En wat met toegankelijke woonomgevingen? Een boeiend gesprek.

Wat is de woonsituatie van oudere huurders in de stad? Zijn de woningen en de woonomgeving toegankelijk? Hoe denken ouderen zelf over hun woning? Omdat er nog weinig antwoorden zijn op die vragen, besloten KU Leuven onderzoekers Emma Volckaert en Pascal De Decker om dit onder de loep te nemen. Hiervoor gingen ze in gesprek met sociale en private huurders in de stad Gent.

De eigen woning aanpassen en/of renoveren is niet voor alle ouderen zinvol of wenselijk. Daarom moet het makkelijk, betaalbaar en aantrekkelijk zijn om te verhuizen naar een aangepaste woning in de buurt. Gemeenschappelijke woonprojecten zijn een interessante piste om langer zelfstandig te kunnen wonen en minder eenzaamheidsgevoelens te ervaren.

Veel mensen willen ook als ze ouder worden in hun thuisomgeving blijven wonen. Als ze daar echter kwaliteitsvol ouder willen worden, moet er voldoende aandacht zijn voor de woningkwaliteit. En daar knelt vaak het schoentje.

Het aandeel ouderen binnen de groep sociale huurders neemt gestaag toe. Uit de meest recente cijfers van de Woonsurvey van Wonen Vlaanderen blijkt dat een derde van de sociale huurders 65-plus is en een vijfde van de kandidaat-huurders is 60-plus. De nood is hoog, maar hoe zit het met het aanbod voor deze groeiende groep? 

Het Kenniscentrum WWZ (voorheen Kenniscentrum Woonzorg Brussel) kan terugblikken op de realisatie van een aantal geslaagde projecten voor ouderen in Brussel. Na iets meer dan 10 jaar projectontwikkeling moeten ze vaststellen dat het elke keer opnieuw maatwerk is. Dat is zeker een meerwaarde, maar het toont duidelijk aan dat het helemaal geen evidentie is. Luc Lampaert is medewerker alternatieve woonvormen. We vroegen hem enkele lessen te trekken.

Een rolstoeltoegankelijke woning die in de tuin geplaatst kan worden om de persoon met een zorgvraag in de nabijheid te brengen van de persoon die de zorg biedt: in Gent kan het!

Assistentiewoningen hebben heel wat voordelen. Maar bij het aanprijzen ervan, worden geïnteresseerden er niet attent op gemaakt dat zo’n aankoop niet zonder risico’s is. Zowel financieel als sociaal. Om die risico’s bloot te leggen en de eigenaar-bewoner beter te beschermen, schreef de Vlaamse Ouderenraad een advies.  

Met Thuis in de Toekomst lanceerde de Vlaamse overheid een woontest die steden en gemeenten de kans geeft om hun inwoners te laten stilstaan en inspireren bij hun woonwensen. De resultaten van de test geven inzicht in wat er leeft bij de inwoners en of er verandering mogelijk is.  

Het groepswonen is voor de bewoners van De Notenkraker, een van de eerste Abbeyfield-huizen in Vlaanderen, een bewuste keuze. Toen het huis nog in volle opbouw was, sprak de Vlaamse Ouderenraad met toekomstige bewoonsters Maria en Marleen en met Abbeyfield-vrijwilligster Charlotte Hanssens. Ze vertellen ons wat Abbeyfield-wonen is, welke troeven het biedt voor ouderen, waarom ze hiervoor kiezen en hoe hun huis in Leuven tot stand kwam.

Ouderen die niet langer zelfstandig thuis willen wonen met hulp van thuiszorgdiensten, maar zichzelf ook niet zien verhuizen naar het woonzorgcentrum waar ze 24/7 zorg kunnen krijgen, zitten soms vast in hun situatie. Er zijn weinig alternatieve tussenvormen en al zeker op de sociale woonmarkt zijn de alternatieven schaars. Bovendien bestaan er enkel in steden als Gent, Kortrijk en Mechelen sociale assistentiewoningen. De Vlaamse Ouderenraad vroeg Els Devriendt, stafmedewerker zelfstandig wonen bij stad Gent, hoe dat komt.

Naar aanleiding van de 100ste verjaardag van sociaal wonen ging Els Matthysen, stafmedewerker bij de Vereniging van Vlaamse Huisvestingsmaatschappijen (VVH), in gesprek met enkele eeuwelingen die een sociale woning huren. Hun intrigerende verhalen verschenen in het tijdschrift Fundamenten.